Do wniosku wierzyciel ma obowiązek dołączyć tytuł wykonawczy.

Tytułami wykonawczymi co do zasady są orzeczenia sądowe (wyroki, postanowienia, ugody, nakazy zapłaty). Tytułem wykonawczym jest tytuł egzekucyjny zaopatrzony w klauzulę wykonalności, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Klauzula wykonalności jest to urzędowy akt sądu stwierdzający na wniosek wierzyciela lub z urzędu, że dany dokument jest tytułem wykonawczym, wskutek czego wszelkie urzędy lub osoby, których może dotyczyć, obowiązane są podporządkować mu się i udzielić pomocy przy jego realizacji.

Istotą klauzuli wykonalności jest autorytatywne stwierdzenie, że dany tytuł egzekucyjny nadaje się do wykonania w drodze przymusu (w trybie egzekucji sądowej). Tytuł egzekucyjny opatrzony klauzulą wykonalności staje się tytułem wykonawczym. Ponieważ w polskim procesie cywilnym co do zasady tylko tytuł wykonawczy może być podstawą egzekucji, nadanie klauzuli wykonalności stanowi zezwolenie sądu na wszczęcie egzekucji.

Wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego musi spełniać warunki stawiane pismu procesowemu, tak więc musi zawierać:

  • wskazanie komornika do którego jest kierowany,
  • oznaczenie wierzyciela z imienia i nazwiska (lub nazwę przedsiębiorstwa) i jego adres.

Wierzyciel powinien we wniosku wskazać jak najwięcej informacji na temat dłużnika i jego majątku a także posiadane dane tożsamości i rejestrowe w wypadku podmiotów gospodarczych (PESEL, nr i seria dowodu osobistego, NIP, REGON, KRS) oraz właściwe dane adresowe.

Skuteczność prowadzonego postępowania egzekucyjnego uzależniona jest od majątku posiadanego przez dłużnika. Precyzyjne wskazanie składników majątku dłużnika we wniosku egzekucyjnym znacząco przyśpiesza egzekucję i ma wpływ na jej skuteczność.

Wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego musi zostać podpisany przez wierzyciela lub jego pełnomocnika, w przypadku tego drugiego koniecznym jest załączenie do wniosku stosownego pełnomocnictwa ogólnego.

Wierzyciel chcąc udzielić pełnomocnictwa w zakresie przekazywania przez komornika wyegzekwowanych środków osobom trzecim, winien złożyć pełnomocnictwo szczególne – do odbioru wyegzekwowanych kwot.

We wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego wierzyciel ma obowiązek wskazać, czego się domaga, a w przypadku świadczeń pieniężnych należy wskazać, jaką kwotę ma wyegzekwować komornik.

Określenie powyższego jest koniecznym elementem wniosku egzekucyjnego, albowiem wierzyciel może nie chcieć egzekwować całej należności stwierdzonej tytułem wykonawczym.

Stosownie do treści art 799 §1 kpc wniosek o wszczęcie egzekucji lub żądanie przeprowadzenia egzekucji z urzędu umożliwia prowadzenie egzekucji według wszystkich dopuszczalnych sposobów, z wyjątkiem egzekucji z nieruchomości. Skierowanie egzekucji do nieruchomości dłużnika oraz składników jego majątku, do których przepisy o egzekucji z nieruchomości stosuje się odpowiednio, jest możliwe tylko na wniosek wierzyciela.

Wierzyciel może wskazać wybrane przez siebie sposób albo sposoby egzekucji. Organ egzekucyjny stosuje sposób egzekucji najmniej uciążliwy dla dłużnika.

Jeżeli w drodze czynności przypisanych prawem nie można ustalić majątku pozwalającego na zaspokojenie świadczenia, do którego może być skierowana egzekucja, wierzyciel może zlecić komornikowi poszukiwanie majątku dłużnika.